به نقل از «ایمنا»

مقاوم ترین ورق های فلزی در برابر فساد و خوردگی

تاریخ انتشار: ۹ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۶۴۰۱۵

ورق های فلزی به عنوان یکی از محصولات پایه، در ساخت بسیاری از مقاطع و محصولات ثانویه مانند پروفیل ها مورد استفاده قرار می‌گیرد که از این رو، خواص و ویژگی های آن نقش مهمی در کیفیت نهایی محصولات تولیدی دارد.

صفحات فلزی جنس های مختلفی دارند: فولاد، استنلس استیل، مس و برنج مشهورترین آن‌ها به شمار می‌آیند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از این میان، آلیاژ استنلس استیل مقاوم ترین آلیاژ در برابر اکسیداسیون و در نتیجه خوردگی و فساد است. بعد از آن می توان به مس و برنج اشاره کرد. در مقابل، فولاد این ضعف را دارد که نمی‌تواند نسبت به اکسیداسیون و خوردگی مقاومت کند. از این رو، جزء ورق‌های مقاوم در برابر خوردگی طبقه بندی نمی‌شود. اگر در صدد خرید یک صفحۀ فلزی مقاوم در برابر اکسیداسیون و خوردگی هستید، با ما همراه باشید. در ادامه، تعدادی از بهترین پلیت های فلزی از این نظر معرفی شده است.

ورق استنلس استیل

این پلیت ها که در بازار با عنوان ورق استیل هم شناخته می‌شوند، استحکام مناسبی داشته و از مقاومت فوق العاده بالایی در برابر خوردگی برخوردارند. تفاوت اصلی شیت های استیل با پلیت های فولادی در ترکیب شیمیایی و آلیاژ آنها است. استفاده از کروم در ترکیبات شیمیایی این صفحات نقش قابل توجهی در افزایش استحکام و مقاومت شان در برابر خوردگی دارد. علاوه بر کروم، نیکل، آهن، کربن و مولبیدنوم دیگر عناصر موجود در ساختار ورق های استیل هستند که هر کدام باعث ایجاد یک ویژگی مشخص شده اند.

برای مثال، افزایش درصد کربن موجود در این پلیت ها نسبت به فولاد معمولی، تا حد زیادی استحکام و سختی شان را افزایش داده است. در همین راستا، شیت های استیل مقاومت فوق العاده مناسبی در برابر اسید، باران و مواد قلیایی داشته و به راحتی آسیب نمی‌پذیرند. صفحات استنلس استیل خود در سه نوع اصلی تولید می‌شوند که شامل استیل فریتیک، استیل مارتنزیتی و استیل آستنیتی می‌باشند. هر کدام از این دسته ها با توجه به آلیاژ به کار رفته در چندین رده مختلف ایجاد شده و همگی از شکل ظاهری مناسبی برخوردارند.

ورق مسی

از دیگر ورق های مستحکم و البته مقاوم در برابر فساد و خوردگی می‌تواند به صفجات مسی اشار کرد. فلز مس هم از طریق ترکیب شدن با سایر عناصر فلزی، آلیاژی مستحکم با مزایایی فراوان ایجاد می‌کند. پلیت های مسی از مقاومت فوق العاده بالایی در برابر زنگ زدن و خوردگی برخوردار هستند. اما شهرت اصلی آنها به خاطر قدرت هدایت الکتریکی و رسانایی بالای شان است. با توجه به قیمت گران تر مس نسبت به سایر فلزات، از این صفحات عمدتاً برای تولید تجهیزاتی استفاده می‌شود که نیاز به هدایت الکتریکی بالایی دارند. تولید سیم های برق، تجهیزات الکتریکی، لوله و وسایل آشپرخانه برخی از مهمترین کاربردهای ورق مسی محسوب می‌شوند.

پلیت های مسی در انواع متعددی تولید شده و از نظر ضخامت، ابعاد و کیفیت تنوع بالایی دارند. به همین خاطر، نرخ فروش این ورق ها در بازار بسته به این موارد، متفاوت است. روش تولید صفحات مسی هم تا حد زیادی مشابه با شیت های فولادی است. به این ترتیب که برای ساخت آنها ابتدا شمش های مسی با استفاده از تجهیزات مناسب حرارت داده شده و وارد خط نورد می‌شوند. غلتک های موجود در خط نورد، شمش را به ضخامت لازم رسانده و به صورت ورق در می آورد. این ورق ها در نهایت به صورت رول و یا شیت بسته بندی می‌شوند. ورق های مسی برای استفاده در صنایع گوناگون از جمله ساخت ظروف آشپزخانه که به مقاومت بالایی در برابر خوردگی نیاز دارند، مورد استفاده قرار می‌گیرند.

صفحات برنجی

شیت های تولید شده از آلیاژ برنج دو شاخصه اصلی دارند که منجر به انتخاب شان در بسیاری از موقعیت ها می‌شود. اولین مورد، مقاومت کاملاً مناسب در برابر فرسودگی و خوردگی است. اما در کنار آن، وزن سبک این پلیت ها هم آنها را از دیگر صفحات فلزی جدا می‌کند. برنج به آلیاژی گفته می‌شود که از دو عنصر مس و روی تشکیل می‌شود. بنابراین با تغییر درصد مس و روی موجود در این آلیاژ، می‌توان خواص آن را هم تا حدودی تغییر داد. ورق های برنجی خاصیت مغناطیسی ندارند و هر چه درصد فلز مس در آلیاژ آنها بیشتر باشد، قیمت شان هم بالاتر است.

شیت های برنجی رنگی زرد داشته و از نظر ظاهری بسیار مشابه طلا هستند. البته این رنگ تا حد زیادی به درصد مس و روی مورد استفاده در پلیت ها بستگی دارد و افزایش درصد مس، موجب زردی بیشتری رنگ برنج خواهد شد. به طور معمول، بین ۳۳ تا ۶۷ درصد از ترکیب پایه صفحات برنجی را مس تشکیل می‌دهد. هر چه میزان روی در آلیاژ برنج کمتر باشد، محصول به دست آمده، انعطاف پذیری بیشتری خواهد داشت. البته افزایش درصد این عنصر موجب بالا رفتن استحکام پلیت های برنجی می‌شود. از این رو با توجه به کاربرد این صفحات، درصد مس و روی موجود در ترکیب شان تنظیم خواهد شد.

ورق آلفورم

این پلیت ها هم جزو صفحات آلیاژی محسوب می‌شوند و خواص منحصر به فردی را ارائه می‌دهند. مقاومت بالا در برابر ضربه و فشار یکی از ویژگی های اساسی این صفحات فلزی به شمار می‌آید. علاوه بر این، شیت های آلفورم دارای شکل پذیری مناسب تر، خاصیت جوش پذیری بهتر و چقرمگی بیشتری نسبت به سایر پلیت های فولادی هستند. ورق آلفورم هم مانند سایر پلیت ها در گریدهای گوناگونی تولید شده و از مقاومت مناسبی در برابر عوامل مخرب برخوردار است.

صفحات گالوانیزه

ورق گالوانیزه از قرار گرفتن یک لایه فلز روی (Zn) بر سطح ورق سیاه ایجاد می شود و در واقع پایه فولادی دارد. فلز روی کمک می کند تا مقاومت صفحات فولادی در برابر خوردگی و زنگ زدن افزایش پیدا کند. استحکام این صفحات هم تا حد زیادی به شیت های فولادی پایه آنها بستگی دارد. محصولات گالوانیزه در کنار مقاومت خوبی که در برابر اکسیداسیون و خوردگی دارند، اغلب از استحکام مناسبی هم برخوردارند.

ورق روغنی

پلیت های روغنی از اجرای فرایند نورد سرد و آنیل بر روی ورق سیاه تولید می‌شوند. یان صفحات با عبور از غلتک های موجود در خط نورد سرد، به سطحی کاملاً صاف و صیقی دست پیدا می‌کنند. بعد از خروج از خط نورد هم آنها را با اسید شست و شو می‌دهند تا کیفیت بهتری داشته باشند. ورق های روغنی از استحکام بالایی برخوردار بوده و مقاومت مناسبی در برابر خوردگی دارند. با وجود این، مقاومت آنها در برابر خوردگی نسبت به محصولاتی که در بالا معرفی شد کمتر است.

کد خبر 664369

منبع: ایمنا

کلیدواژه: استیل ورق گالوانیزه فولاد بازار پروفیل ساختمانی شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق برابر خوردگی استنلس استیل تا حد زیادی پلیت ها مس و روی خط نورد درصد مس ورق ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۶۴۰۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا قرار دادن نان در فریزر آن را سالم‌تر می‌کند؟

به تازگی در فضای مجازی ادعا شده است که انجماد نان در واقع آن را سالم‌تر می‌کند و در برخی موارد به تحقیقاتی اشاره می‌شود که این ادعاها را تأیید می‌کند. اکنون یک متخصص پاسخی روشن به این موضوع داده است.

به گزارش ایسنا، آیا منجمد کردن نان آن را سالم‌تر می‌کند و به همان خوبی است که در رسانه‌های اجتماعی پیشنهاد می‌شود؟

دوین میلر(Duane Mellor) سرپرست بخش پزشکی و تغذیه دانشکده پزشکی استون در دانشگاه استون(Aston) به این پرسش پاسخ داده است.

به گفته وی، دلیل علمی پشت این موضوع در واقع صحیح است، هرچند کمی گیج کننده به نظر می‌رسد. اما اثرات واقعی سلامتی این کار به اندازه‌ای که گفته می‌شود قابل توجه نیست.

میلر می‌گوید: هنگامی که نان پخته می‌شود، خمیر مرطوب و پر از حباب را به یک نان نرم تبدیل می‌کند. حرارت فر به همراه آب خمیر باعث می‌شود نشاسته موجود در آرد منبسط شده و ژلاتینه شود. وقتی آرد را به سس اضافه می‌کنیم و آنقدر می‌پزیم تا غلیظ شود نیز همین اتفاق می‌افتد.

این نشاسته‌های ژلاتینه شده راحت‌تر هضم می‌شوند و پردازش گلوکز(قند) موجود در این نشاسته‌ها را برای سلول‌های ما آسان‌تر می‌کند. این امر در مورد بسیاری از غذاهای نشاسته‌ای تازه پخته شده صادق است، به ویژه آنهایی که فیبر کمی دارند مانند سیب زمینی یا مانند نان سفید که از آردهای ریز آسیاب شده تهیه می‌شوند.

برخی شواهد نشان می‌دهد که این نوع گلوکزِ به سرعت در دسترس ممکن است سطح انسولین را درست بعد از خوردن غذا افزایش دهد. اگرچه انسولین مهم است، زیرا به سلول‌های ما کمک می‌کند از گلوکز برای انرژی استفاده کنند یا آن را برای انرژی بعدی ذخیره کنند، اما انسولین بیش از حد می‌تواند باعث احساس گرسنگی و احتمالاً افزایش وزن شود.

نکته اینجاست که هنگامی که غذاهای حاوی این نشاسته‌های ژلاتینه شده خنک می‌شوند، نشاسته‌های منبسط شده دوباره جمع می‌شوند و به چیزی تبدیل می‌شوند که به عنوان نشاسته مقاوم شناخته می‌شود. شکستن این نشاسته‌های جمع شده برای آنزیم‌های دستگاه گوارش ما سخت‌تر است، به این معنی که سلول‌های ما به سختی می‌توانند قند موجود در این نشاسته‌ها را کنترل کنند. این بدان معناست که نشاسته‌های مقاوم پس از خوردن کمتر باعث افزایش قند خون و انسولین می‌شوند.

میزان توانایی تشکیل نشاسته مقاوم به دمای پخت نان و نگهداری آن در یخچال یا فریز کردن آن بستگی دارد. سرعت انقباض در فریزر تقریبا دو برابر یخچال است، به این معنی که نشاسته مقاوم‌تری تشکیل می‌شود.

افزون بر این، انجماد نان، آب را به دام می‌اندازد و آن را تازه‌تر و نرم‌تر از زمانی که آن را در یخچال نگهداری می‌کنیم، نگه می‌دارد، چرا که در یخچال یا محیط خانه، آب موجود در نان از دست می‌رود و باعث سفت و خشک شدن نان می‌شود.

آیا باید نان خود را منجمد کنید؟

یک مطالعه بر روی ۱۰ فرد سالم به تأثیر منجمد کردن نان سفید پرداخت. آنها نان‌های خریداری شده در فروشگاه را با نان خانگی مقایسه کردند.

برای نمونه‌های نان خانگی، انجماد و دوباره گرم کردن نان میزان افزایش قند خون را طی ۲ ساعت تا ۳۱ درصد کاهش داد. جالب اینجاست که حتی برشته کردن نان تازه نیز افزایش گلوکز را تا ۲۵ درصد کاهش داد.

این تأثیر زمانی که نان خانگی و سنتی منجمد، یخ‌زدایی و سپس برشته شد حتی بیشتر بود و قند خون را تا ۳۹ درصد کاهش داد. این اثر به طور بالقوه می‌تواند به کاهش احساس گرسنگی کمک کند، زیرا سطح گلوکز و انسولین پس از خوردن نان یخ‌زده افزایش نمی‌یابد.

اما هنگامی که از نان سفید تجاری و فروشگاهی استفاده شد، انجماد قبل از برشته کردن، واکنش قند خون بدن را بهبود نبخشید. این می‌تواند منعکس کننده روش‌های مختلف تولید نان تجاری در مقایسه با نان خانگی و سنتی باشد. مواد مورد استفاده یا روش پخت و سرد شدن نان ممکن است اثر انجماد را بر تشکیل نشاسته مقاوم کاهش دهد. در هر حال دلایل آن کاملاً روشن نیست.

سایر تحقیقات جدیدتر نیز نتایج مشابهی را نشان داده‌اند. بنابراین اگرچه برخی از مطالعات کوچک هستند، اما تأثیری که انجماد بر نان دارد، ثابت به نظر می‌رسد و به طور کامل در آزمایشگاه بررسی شده است.

اما شایان ذکر است که این اثرات تنها تا چند ساعت پس از خوردن نان وجود دارد. بنابراین در حالی که منجمد کردن نان قبل از خوردن ممکن است به کاهش سطح قند خون در یک وعده غذایی کمک کند و تأثیر کمی در وعده غذایی بعدی داشته باشد، اثرات طولانی مدت آن بر اشتها، افزایش وزن یا خطر ابتلا به برخی بیماری‌ها مانند دیابت نوع ۲ شناخته شده نیست و احتمالاً بسیار اندک است.

نشاسته مقاوم را می‌توان در بسیاری دیگر از غذاهای نشاسته‌ای پخته شده و سرد مانند سیب زمینی، ماکارونی و برخی(نه همه) انواع برنج یافت. به نظر می‌رسد که برنج باسماتی نسبت به انواع برنج‌های دیگر نشاسته مقاوم‌تری دارد.

نشاسته مقاوم علاوه بر اینکه تجزیه سخت‌تری نسبت به نشاسته تازه پخته شده دارد، مواد مغذی را برای میکروب‌های ساکن در روده بزرگ ما فراهم می‌کند. این به حفظ تعادل سالم باکتری‌ها در روده ما کمک می‌کند. سپس این باکتری‌ها مواد شیمیایی را بر روی سلول‌های پوشش روده بزرگ آزاد می‌کنند که به ما در حفظ متابولیسم سالم کمک می‌کند.

همچنین نشان داده شده است که نشاسته مقاوم با افزایش حساسیت به انسولین به عملکرد بهتر انسولین کمک می‌کند. این می‌تواند به بدن ما کمک کند تا قند خون را به طور موثرتری استفاده کند که با سلامتی بیشتر مرتبط است، زیرا می‌تواند به طور موثرتری به عنوان سوخت توسط عضلات ما استفاده شود.

مزایای نشاسته مقاوم حتی ممکن است به سایر جنبه‌های متابولیسم ما نیز گسترش یابد، زیرا ممکن است به کاهش کلسترول نیز کمک کند. تصور می‌شود که این اثر ناشی از اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه است که باکتری‌های روده هنگام تخمیر نشاسته‌های مقاوم تولید می‌کنند. سطوح پایین کلسترول می‌تواند به معنای کاهش خطر بیماری قلبی باشد.

در مجموع، در حالی که این تغییرات ممکن است کاملاً چشمگیر به نظر برسند، اما کوتاه مدت هستند. بنابراین تأثیر آنها بر سلامت بلندمدت ما کمتر است. اما این بدان معنا نیست که نان مصرفی خود را منجمد نکنید.

قرار دادن یک قرص نان در فریزر می‌تواند مضرات مواد غذایی را با مزایای اضافی برای سلامتی حتی اگر اندک باشد، کاهش دهد.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: اشتباهات اکثر خانم‌ها و آقایان هنگام شستشو و طبخ مرغ چگونه از هدر رفتن مواد غذایی جلوگیری کنیم؟ معجزه لیموی منجمدشده برای سلامتی